دیگر 3 اونس نیست.حد؟بطری بزرگی که در حال حاضر با خود حمل می کنید چطور؟

در سال 2006، توطئه ای برای حمل مواد منفجره مایع در پروازهای لندن به ایالات متحده و کانادا، اداره امنیت حمل و نقل را بر آن داشت تا محدودیت 3 اونس را برای تمام ظروف مایع و ژل در چمدان های دستی اعمال کند.
این امر منجر به قانون 3-1-1 حمل دستی که اکنون معروف و مورد سوء استفاده گسترده قرار گرفته است: هر مسافر یک ظرف 3 اونسی را در یک کیسه 1 لیتری قرار می دهد.قانون 3-1-1 17 سال است که برقرار است.از آن زمان، امنیت فرودگاه هم از نظر استراتژیک و هم از نظر فناوری پیشرفت کرده است.مهم‌ترین تغییر استراتژیک، معرفی سیستم PreCheck مبتنی بر ریسک در سال 2011 بود که TSA را بهتر در مورد مسافران آگاه می‌کرد و به آنها اجازه می‌داد تا به سرعت پست‌های بازرسی امنیتی فرودگاه را پاک کنند.
TSA در حال حاضر در حال استفاده از دستگاه های غربالگری توموگرافی کامپیوتری (CT) است که می تواند نمای سه بعدی دقیق تری از محتویات چمدان ارائه دهد.
بریتانیا تصمیم گرفته است که این قانون را نپذیرد و اقداماتی را برای حذف تدریجی این قانون انجام می دهد.فرودگاه لندن سیتی، اولین فرودگاهی در بریتانیا که از این قانون چشم پوشی می کند، چمدان های دستی را با تجهیزات اسکن سی تی اسکن می کند که می تواند ظروف مایع تا دو لیتر یا حدود نیم گالن را با دقت بیشتری بررسی کند.مواد منفجره مایع چگالی متفاوتی نسبت به آب دارند و با استفاده از تجهیزات سی تی اسکن قابل شناسایی هستند.
در حال حاضر، دولت بریتانیا می گوید هیچ حادثه ایمنی با تجهیزات سی تی اسکن وجود نداشته است.این یک روش مضحک برای سنجش موفقیت است.
اگر هر گروه تروریستی خواهان مواد منفجره مایع از طریق پست های بازرسی امنیتی فرودگاه است، بهتر است منتظر بمانید تا سایر فرودگاه های بریتانیا وارد عمل شوند و کشورهای دیگر نیز با اجازه دادن ظروف بزرگ مایعات در چمدان های دستی، از این روند پیروی کنند.می توان یک حمله بزرگ را به این امید برنامه ریزی کرد که نوعی مواد منفجره مایع از سیستم امنیتی عبور کند و باعث هرج و مرج و ویرانی گسترده شود.
پیشرفت در امنیت فرودگاه مورد نیاز است و آنچه 10 یا 20 سال پیش مورد نیاز بود ممکن است دیگر برای ایمن نگه داشتن سیستم هوانوردی مورد نیاز نباشد.
خبر خوب این است که تقریباً همه مسافران هیچ خطری برای سیستم حمل و نقل هوایی ندارند.تهدیدهای تروریستی مانند یافتن سوزنی در انبار کاه است.احتمال نقض امنیت به دلیل تغییر سیاست در کوتاه مدت بسیار کم است.
یکی از نکات منفی تصمیم بریتانیا این است که همه مسافران از نظر ایمنی برابر نیستند.اکثر آنها واقعا خوب هستند.حتی می توان به درستی پیشنهاد کرد که در هر روز، همه مسافران خیرخواه هستند.با این حال، سیاست هایی باید برای مدیریت نه تنها بیشتر روزها، بلکه روزهای غیرمعمول نیز وجود داشته باشد.تجهیزات غربالگری سی تی لایه هایی از تقویت را برای کاهش خطر و ایجاد حفاظت لازم فراهم می کند.
با این حال، دستگاه های غربالگری سی تی بدون محدودیت نیستند.آن‌ها می‌توانند مثبت کاذب داشته باشند که می‌تواند جریان افراد در پست‌های بازرسی را کاهش دهد، یا مثبت کاذب که اگر مسافران اشتباه متوجه شوند، می‌تواند منجر به نقض امنیت شود.در ایالات متحده، در حالی که سیاست 3-1-1 هنوز برقرار است، سرعت عبور مسافران از خطوط امنیتی کاهش یافته است زیرا مقامات اداره امنیت حمل و نقل (TSA) با تجهیزات جدید CT سازگار می شوند.
بریتانیا کورکورانه عمل نمی کند.همچنین به طور فعال تشخیص چهره بیومتریک را به عنوان وسیله ای برای تأیید هویت مسافر ترویج می کند.به این ترتیب، در صورتی که مسافران از مقامات امنیتی خود آگاه باشند، محدودیت‌ها در مورد مواردی مانند مایعات و ژل‌ها کاهش می‌یابد.
اجرای تغییرات سیاستی مشابه در فرودگاه های ایالات متحده، TSA را ملزم می کند که اطلاعات بیشتری در مورد مسافران کسب کند.این امر از دو طریق قابل دستیابی است.
یکی از این موارد، پیشنهاد PreCheck رایگان به هر مسافری است که می‌خواهد بررسی‌های پیشینه مورد نیاز را تکمیل کند.روش دیگر می تواند افزایش استفاده از احراز هویت بیومتریک مانند تشخیص چهره باشد که مزایای کاهش خطر مشابهی را ارائه می دهد.
چنین مسافرانی مجاز به تحویل بار طبق طرح 3-1-1 هستند.مسافرانی که هنوز از TSA بی اطلاع هستند همچنان مشمول این قانون خواهند بود.
برخی ممکن است استدلال کنند که مسافران شناخته شده TSA هنوز هم می توانند مواد منفجره مایع را از طریق پست های بازرسی امنیتی حمل کنند و باعث آسیب شوند.این امر نشان می‌دهد که چرا یک فرآیند دقیق برای تأیید اینکه آیا آنها یک مسافر شناخته شده هستند یا از اطلاعات بیومتریک استفاده می‌کنند، باید کلید کاهش قانون 3-1-1 باشد، زیرا خطرات مرتبط با چنین افرادی بسیار کم است.لایه امنیتی افزوده شده توسط تجهیزات تصویربرداری CT خطر باقیمانده را کاهش می دهد.
در کوتاه مدت، خیر.با این حال، درس آموخته شده این است که پاسخ به تهدیدات گذشته باید به طور دوره ای بازنگری شود.
مطابقت با قانون 3-1-1 مستلزم این است که TSA از سواران بیشتری آگاه باشد.بزرگترین مانع برای استفاده از تشخیص چهره برای دستیابی به این هدف، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی است که حداقل پنج سناتور به امید جلوگیری از گسترش آن به آن اشاره کرده اند.در صورت موفقیت این سناتورها، بعید است که قانون 3-1-1 برای همه مسافران لغو شود.
تغییرات در سیاست بریتانیا، کشورهای دیگر را به بازنگری در سیاست‌های نقدینگی خود سوق می‌دهد.مسئله این نیست که آیا سیاست جدیدی لازم است یا خیر، بلکه این است که چه زمانی و برای چه کسی.
Sheldon H. Jacobson استاد علوم کامپیوتر در دانشگاه ایلینویز در Urbana-Champaign است.